Fallen Leaves lijkt een romantische komedie zoals er zoveel uitkomen vlak voor de kerstdagen. Alleen is deze film van Aki Kaurismäki. In zijn herkenbare droogkomische stijl brengt hij twee eenzame veertigers samen, die elkaar vinden, maar op klunzige wijze ook weer kwijtraken.
Twee eenzame zielen treffen elkaar per toeval tijdens een doorsnee nacht in Helsinki. Beiden op zoek naar een eerste, enige en ultieme liefde van hun leven. Het samen bereiken van dit doel blijkt knap lastig door zijn alcoholgebruik, verloren telefoonnummers en het niet kennen van elkaars namen of adressen. De algemene neiging van het leven om obstakels op te werpen voor degenen die streven naar geluk, helpt de situatie ook bepaald niet mee.
Aki Kaurismäki wordt ook de meester van de melancholie genoemd. Hij beziet de twee zwijgzame eenzaten met mededogen, wellicht omdat het hem zelf ook zo had kunnen vergaan. Geboren in 1957 geboren in het zuiden van Finland, als derde van vier in een middenklassegezin. Aki en zijn grote broer Mika waren enorme filmliefhebbers. Ze keken soms wel vijf films op een dag, van fameuze filmmakers zoals Robert Bresson, Jean Renoir, Marcel Carné en Jean Vigo. Mika ging naar de filmacademie in München, Aki werd afgewezen en rolde van het ene baantje in het andere. Mika liet zijn dolende en zoekende broer meeschrijven aan zijn afstudeerfilm. Ook mocht hij er een rolletje in spelen. Plotseling had Aki Kaurismäki een doel in het leven.
Fallen Leaves ging in oktober in Nederland in premiere tijdens het Parool Film Festival. Meer over de film en over de maker lees je in dit artikel in het Parool (account verplicht, wel gratis).
